Yaakob yang gagah.

"Aku menyesal Jan." ujar Yaakob termengah-mengah sambil berlari.
"Apa kau merepek ni Kob.Ko baru ja selamatkan aku." balas Marjan.Dia juga termengah-mengah.

"Itu aku tahu." Yaakob bersuara kembali.
"Habis tu,apa yang kau sesalkan?" soal Marjan semula.

Yaakob tidak menjawab.Matanya liar memandang sekeliling.Hutan yang mereka lalui sangat tebal.Semakin menghampiri kawasan rumah mereka,Yaakob semakin rasa tidak selesa.

"Kalau la aku siap dengan pakaian yang sesuai tadi.Mesti tak jadi macam ni kan." ujar Yaakob sambil berlari-lari.Marjan yang sedang berlari-lari tadi secara tiba-tiba rasa nak tergelak.Namun ditahannya.Risau pulak nanti sahabatnya tadi kecil hati.Lagipun sahabatnya tadi baru sahaja menyelamatkan dia dari diserang harimau ketika memancing di tepi sungai dalam bukit tadi.





"Dah tau kau tu jenis boleh bertukar jadi serigala besar-besar sampai semua pakaian boleh koyak rabak,pakai la seluar getah.Tak pun bawak la seluar spare.Bawak-bawak la belajar dari Incredible Hulk kat US nun." balas Marjan juga sambil berlari.
"Nanti bila bertukar jadi serigala,nampak kelakar pulak ada seluar getah.Macam sarkis.Sia-sia je kena gelak nanti." balas Yaakob.

"Dah tu,bila ko bertukar jadi manusia balik macam ni,lagi la nampak gampang bila lari-lari sambil tutup celah paha dengan daun.Macam monyet." balas Marjan tanpa berlapik lagi.






Sambil berlari...Yaakob termenung jauh.

Dilema.